سرعت و شفافیت امدادرسانی در بحران؛ ارمغان استارتاپها - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگار خبرنگاران، زمانی که سیل کمی در استان های مختلف کشور آرام گرفت، رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران به فعالان استارتاپی پیشنهاد داد در زمینه بحران و پسا بحران نیز فعالیت نمایند. به همین واسطه با یکی از افراد فعال در این حوزه صحبت کردیم و در نهایت متوجه شدیم آن ها از یک سال قبل به شکل دیگری این کار را آغاز نموده اند. مسئله اصلی که الان مطرح شده، چگونگی اجرایی شدن این ایده هاست.

امیر ناظمی اواخر هفته گذشته در حساب توئیتری خود نوشت: حالا که بحران کمتر شده است، از اکوسیستم نوآوری درخواست می کنم ایده های شان را در بازسازی و یاری به جوامع محلی پس از بحران به اشتراک بگذارند.

این ایده در حالی مطرح شد که حمیده حبیبی و چند فعال استارتاپی دیگر از یک سال قبل در تمام استان های کشور، برنامه مشابهی را آغاز کردند.

این فعال استارتاپی در حوزه فین تک روز یکشنبه در گفت و گوی اختصاصی با خبرنگاران گفت: حدود یک سال قبل با اعلام دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران در طرح کاشف برای تمام داوطلبان هلال احمر در استان های مختلف با بیش از50 درصد ایده های امدادی در سراسر کشور و منطقه ای کلاس های آموزشی استارتاپی برگزار کردیم.

این گروه به عنوان مربی تخصصی، پس از برگزاری دوره اول برای جوانان هلال احمر 32 استان ایران، دوره دوم آموزش هایشان را برای 10 استان دیگر از بهمن ماه سال قبل آغاز کردند.

در واقع این گروه قبل از این که چنین طرحی از سوی سازمان فناوری ارائه گردد، کارشان را آغاز نموده بودند. حبیبی در مورد کلاس های آموزشی شان گفت: افرادی که در این کلاس های آموزشی با آن ها رو به رو شدیم، همگی در حوزه هلال احمر فعالیت می کردند و بیش از هر فرد دیگری با بحران ها آشنا بودند و بیشترین ایده ای که به ذهن شان می رسید حول و حوش امداد، حوادث و فضای بحرانی شهرشان بود وهمین مسئله توجه ما را جلب کرد.

** لایو لوکیشن

آن ها از طراحی استارتاپ هایی می گفتند که اکنون نمونه های آن در کشورهای خارجی پیشرفته در حال اجرا است. به طور مثال مسیج های لایو لوکیشن- ارسال لوکیشن حادثه- این ایده ای بود که سال گذشته یکی از بچه های سمنان در کلاس های آموزشی آن را عنوان کرد.

اجرایی شدن این طرح می تواند در مواقع بحرانی، نقش حیاتی ایفا نماید. خصوصا این که در زمان بحران حتی ثانیه ها نیز اهمیت دارند. زمانی که فرد درگیر بحران یا حادثه با مراکز امدادی تماس می گیرد و شخص پشت تلفن از او آدرس می خواهد، در 90درصد مواقع نمی داند کجاست یا نمی تواند نشانی درستی بدهد. اگر امکانی فراهم گردد تا فرد بتواند به وسیله گوشی همراه خود لوکیشن حادثه را ارسال کند، تا پلیس و امدادگران به سرعت خودشان را به محل مورد نظر برسانند.

او در ادامه گفت: قبل از عید و آغاز آغاز بارش های سیل آسا به هلال احمر پیشنهاد دادیم که چطور از این ایده ها استفاده کنیم و آن ها را به مرحله اجرایی شدن در بیاوریم. زمانی که آقای ناظمی توئیت استقبال از ایده ها را منتشر کرد، من برایشان نوشتم که در گذشته چنین کاری را انجام داده ایم و ارجح ترین افرادی که می توانند برای این چنین مواقعی از خودشان ایده بدهند، جوانان هلال احمر هستند.

حبیبی برای این گفته، دلایل خودش را نیز دارد: این افراد هم از نزدیک به مشکل آشنا هستند، هم به شکل واقعی و غیر فانتزی به شرایط بحرانی اِشراف دارند و می دانند دقیقا چه اتفاقی قرار است رخ دهد.

به همین واسطه می توانند به میزان احتیاجمندی هایی که در آن شرایط وجود دارد، ایده ای را برای راه اندازی اپلیکیشن یا استارتاپ پیشنهاد دهند. ایده باید به واقعیت نزدیک باشد تا مردم برای نصب آن ترغیب شوند و از قبل با آن آشنایی داشته باشند و بدانند چطور باید از آن استفاده نمایند.

** توجه به زیرساخت ها

او در ادامه به مبحث دیگری اشاره نمود که قطعا سازندگان اپلیکیشن برای مواقع بحرانی باید به آن توجه نمایند: برای اجرایی شدن ایده هایی نو در زمینه بحران، باید به زیرساخت ها نیز توجه کرد. باید چیزی طراحی کرد که روی زیرساخت هایی که در دسترس مردم است، پیاده سازی گردد و بستر آن در تمام روستاها و شهرها وجود داشته باشد.

سیم کارت و گوشی موبایل دو وسیله ارتباطی هستند که در دسترس همه قرار دارند بنابراین سرویس ها و اپلیکیشن ها باید طوری طراحی شوند که با همین دو وسیله قابل دسترسی باشد.

حبیبی شرح داد: ایده هایی با این رویکرد، به دو دسته تقسیم می شوند؛ یکی ایده ها و استارتاپ هایی که روی زیرساخت های فعلی توسعه داده می شوند که معمولا این دست کارها باید در سطح کلان و ملی طراحی شوند چرا که برای اجرایی شدن آن ها باید مانند اپراتورها به زیرساخت ها دسترسی داشت. این دست از ایده ها معمولا با یاری وزرات ارتباطات و هلال احمر، بهتر به مرحله اجرایی در خواهد آمد.

**طراحی سیستم برای بازیگران اصلی بحران

دسته دوم، استارتاپ هایی که می توانند به بازیگران این جریان بحران، امداد و نجات یا پیشگیری از بحران یاری نمایند. مثلا هلال احمر، کمیته امداد، بهزیستی، خیرین و مردم عادی هر کدام به زغم خودشان آغاز می نمایند به تامین آذوقه، لباس، وسایل خواب و دیگر ملزومات مورد احتیاج.

در این بین هیچ مرجعی وجود ندارد تا به ما این اطلاعات را بدهد که چه میزان پتو وارد منطقه مورد نظر شده است؟ آیا احتیاج به پتوی بیشتری وجود دارد؟ آیا یاری رسانی باید متوقف گردد؟ یا مثلا چه میزان پول جمع آوری شده، در چه راهی خرج شده، چقدر از آن باقی مانده است؟ جای خالی چنین اپلیکیشنی واقعا احساس می گردد.

یا مثلا سیستمی طراحی گردد برای یاری رسانی. زمانی که بحران هایی مانند سیل و زلزله رخ می دهد، خیلی از افراد به صورت خودجوش به محلهای درگیر بحران می روند و کار امداد و نجات را با مشکل رو به رو می نمایند. در حالی که اگر تمام این ها توسط یک اپلیکیشن مدیریت گردد کار ساده تر پیش خواهد رفت.

به طور مثال بهتر است در مواقع بحرانی اپلیکیشنی وجود داشته باشد که هلال احمر در آن اعلام کند برای یک منطقه به 10نیروی کار متخصص و برای یک منطقه دیگر به 5 زن که تجربه پرستاری دارند احتیاج است. به این شکل حتی یاری های داوطلبانه نیز به خوبی مدیریت می شوند.

** سازمان ها باید درخواست بدهند

حبیبی اعتقاد دارد نباید همواره مشارکت نهادها و فعالان استارتاپی به این شکل باشد که فعالان پیشنهاد بدهند و آن ها قبول نمایند. گاهی احتیاج است نهادها و سازمان ها دغدغه های خود را با فعالان استارتاپی در میان بگذارند.

او در این خصوص گفت: گاهی اوقات سازمان هایی مانند بهزیستی، کمیته امداد و ستاد مدیریت بحران که متولی امداد، نجات، پیگیری و پیشگیری هستند اگر احتیاجمندی های فضای کاری شان را با فعالان اکوسیستم نوآوری در میان بگذارند و امکانات مورد احتیاج زیرساختی را در اختیار استارتاپ ها قرار بدهند، قطعا تیم هایی برای اجرایی کردن ایده هایشان تشکیل خواهد شد.

تیم هایی که می توانند برای احتیاجهای آن ها با استفاده از تکنولوژی و فناوری اطلاعات، سرویس تعریف نمایند. فراگیر شدن استفاده از فناوری اطلاعات، مستلزم ایجاد فضای تعامل بین سازمان های متولی و فعالان استارتاپی است.

** خدمات استارتاپی در راستای مسئولیت اجتماعی

حبیبی در این گفت و گو گفت میخواهد در راستای مسئولیت اجتماعی گروه شان به هر کدام از سازمان هایی که به اپلیکیشن تامین اقتصادی جمعی رانگو که آن ها طراحی اش نموده اند احتیاج دارد، یک نسخه ارائه بدهد و با آن ها مشارکت کند. کاری که این برنامه انجام می دهد جمع آوری یاریهای خُرد اقتصادی است.

حبیبی در مورد تفاوت این اپلیکیشن با موارد مشابه اش گفت: در نسخه تامین اقتصادی جمعی که ما آن را طراحی نموده ایم این امکان وجود دارد که مشخصات افراد، مبلغی که اهدا نموده اند و گزارش خرج کرد را دقیق ببینید. فردی که با کدهای USSD (ارسال پیغام به وسیله کد دستوری) یاریی اهدا می نماید، نمی تواند ببیند که این یاری به چه سمتی رفته و برای چه چیزی خرج شده است.

او از یک کار دیگر نیز اطلاع داد و گفت: قصد داریم مسئولیت فنی یک ایده برای مواقع بحران را هم به صورت رایگان برعهده بگیریم، هر کدام از بازیگران اصلی بحران ها مانند هلال احمر و تیم های امداد و نجات ایده ای داشته باشند، برایشان پیاده سازی می کنیم.

او در خاتمه گفت: سازمان های ما باید بپذیرند در تمامی مواقع و به ویژه مواقع بحرانی می توان با انواع تکنولوژی از جمله فناوری اطلاعات و امکانات اینترنت به بهترین شکل ممکن همه چیز را مدیریت کرد، استقبال از ایده های نو در این زمینه، نوید این را می دهد که مسئولان میزان احتیاج به تکنولوژی را بیشتر از گذشته درک نموده اند.

علمی **9207** 1055

گروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت را زا ما بخواهید.